Ik heb vele nachten achter de stangen doorgebracht in enkele van South Beach's heetste nachtclubs in de vroege jaren '90. Op elke locatie toonden we de 5 of 6 biersoorten die we voerden als een gemak voor klanten en barkeepers die de drankjes zo snel mogelijk uitdeelden. Het maakte me dol wanneer iemand vroeg: welke bieren heb je? Een paar keer ben ik zeker dat ik zei wat ik echt wilde - beeld jezelf maar in. Je hoeft niet al te creatief te zijn.
Anders dan in de restaurantbranche, is de klant in clubs met een hoge bezoekersstroom niet altijd gelijk. Hij is dronken of wil dronken worden, iemand staat naast hem met geld in zijn zak, en tientallen mensen staan buiten. Meestal wees ik naar de flesjes bier en liep weg om iemand anders te bedienen. Ik heb altijd een voorstander geweest van non-verbale communicatie.
Maar ik zou misschien ook een-te-veel-coladas-muy-rapido-riff kunnen doen: BudBudLightAmstelLightHienekenBecksCorona (dit was pre-handgemaakt, micro realiteit).
Drankjes in plastic bekers. Bieren in flessen. Geen blenders. Hoge efficiëntie. Onweerlegbare agile drankjesbediening ontwikkeling.
Te vaak vroeg een clueless klant: Heb je een Dos Equis (Michelob, Miller Lite, of zo)? In die gevallen hield ik me zelden in - onthoud, de bar is vier diep en er is een menigte buiten rond de fluweelen koorden die maar willen dat ze een ridicule entree kunnen betalen en binnen kunnen komen: Ben je verdomd dom? Je hebt me net gevraagd wat ik heb. Ik heb het je verteld. Heb je me horen zeggen Dos Equis? En ik zou zeker weglopen om iemand anders te bedienen.
Voor iedereen die denkt om een creatief technologiebedrijf binnen te lopen en te vragen: Kan je een app voor mij maken (of in een club met een hoge bezoekersstroom die een drankje wil), onthoud dan dit verhaal. Natuurlijk kan dojo4 (of een andere competente creatieve technologie winkel) een app voor je maken. De belangrijkere vragen zijn: Wie ben jij? Wat bouw je en waarom? Wat is je budget? Zorgen wij erom?
Zorgen wij erom is waarschijnlijk de belangrijkste vraag vandaag. We zijn al lang gepasseerd de grote app store goldrush. We hebben oneindig veel boze vogels, communicatietools, nieuwsbronnen, sociale afleidingen, enz. om uit te kiezen. Techstars heeft zelfs Drizly gefinancierd - een bedrijf met een app die het probleem van drankjesbezorging oplost. Jazeker, broer!
Greenpeace benaderde dojo4 vorig voorjaar om de back-end te herbouwen en de Click Clean Scorecard app (browser extensie) te verbeteren voordat deze werd uitgebracht. De Click Clean Scorecard helpt je om "te ontdekken welke van de bedrijven achter de meest populaire websites van de wereld leiding geven of achterblijven in de race om een groenere online omgeving te bouwen." De browser extensie geeft je een energiescore op de sites die je bezoekt. Je kunt de app [hier] (https://www.google.com/url?q=https://chrome.google.com/webstore/detail/click-clean-scorecard/kabglhocepgbnobnbhjalijemcipaoha?hl%3Den&sa=D&usg=AFQjCNGnfxT8AaCMOQ9k7MGVRHlYQBCGKQ) downloaden.
dojo4 oprichter en CTO, Ara Howard, heeft uitgebreid gesproken over de relatieve macht van coders en het belang van het doen van shit dat ertoe doet. In zijn krachtige presentatie van 2015 op de Kiev Ruby conferentie "Programmeer alsof het je iets scheelt" (transcript beschikbaar [hier] (https://www.google.com/url?q=http://dojo4.com/blog/program-like-you-give-a-damn&sa=D&usg=AFQjCNEPPD6D6i_uLrXuqzaYytKqFHxQeg)), daagt Ara het fundamentele idee van coderen uit.
“Het probleem met een groot deel van de startup communauteit - en de ontwikkelingscommunauteit als neveneffect - is dat mensen vergeten zijn dat het fundamentele criterium voor het hebben van een succesvol bedrijf en het ontwerpen van een oplossing, een echt probleem is. Juist? Je hebt echt een probleem nodig om te oplossen om code te schrijven die impact heeft. En het hele doel van deze presentatie is opnieuw om de mensen op het werkterrein - jij, de troepen - te motiveren dat dit mogelijk is.”
Energieverbruik is een echt probleem. dojo 4 ingenieurs hebben net de Click Clean Scorecard geüpdatet voor uitgave in het Koreaans. Het technologische probleem bij het updaten van de Chrome extensie was niet noodzakelijkerwijs significatief of diep uitdagend, maar de tijd was goed besteed omdat het helpt het belangrijkste probleem dat we hier aanpakken op te lossen: zorgen wij erom?
En ja, wij zorgen erom. Het erkennen door Greenpeace van het belang van technologie, technologiebedrijven, kennis als macht in transformatie en meer bewust consumentisme helpt niet alleen de discussie over mondiale energieproblemen verder, het sluit diepgaand aan bij de dojo4 imperatief om "shit te doen dat ertoe doet."
De Click Clean Scorecard: Belangrijke Bevindingen & Scores Uitgelegd, een initieel rapport dat recentelijk is gepubliceerd op basis van informatie verkregen uit de browser extensie, komt tot de volgende vier belangrijke conclusies over het energieverbruik van technologiebedrijven:
- Groen streamen zal cruciaal zijn
- Amazon Web Services houdt veel van onze favoriete sites gegijzeld met vuile energie
- Transparantie over het energieverbruik van onze favoriete online merken ontbreekt ernstig
- Cloud- en colocation-klanten kunnen een cruciale rol spelen als voorvechters van hernieuwbare energie
Het hervormen van ons energieverbruik en onze impact op klimaatverandering zijn morele imperatieven. Het begrijpen van onze impact en het afstemmen van ons bedrijfsmodel en wie we zijn als mensen roepen nog diepere vragen op over energieverbruik - d.w.z. hoe we onze persoonlijke energie gebruiken. Wat willen we veranderen? Waar besteden we onze tijd? Waarvoor worden we betaald?
Deze vragen komen nog duidelijker naar voren nu politici, wetenschappers en wereldleiders zich klaarmaken voor de Klimaatconferentie in Parijs en in het licht van de tragische gebeurtenissen daar dit weekend. Houd vol met mij en zie de connectie. De connectie met de Klimaatconferentie is makkelijker, denk ik, maar deze wijst naar de andere.
De prachtige subtekst van wat de Click Clean Scorecard van Greenpeace vraagt, is hoe onze online gewoonten direct vuile energiekeuzes ondersteunen. Maar het wijst ook naar iets dieper, gelooft ik. Dat is: de discussie rond klimaatverandering lijkt consistent gedreven te worden door externe factoren - kolencentrales, elektrische auto's, zonnepanelen, smeltend ijs, hitte, extreme weerspatronen, data, papers, bedrijven.
Onze energiekeuze - niet alleen de URL's die we bezoeken of waar we onze tijd aan verspillen of waarvan we houden - maar onze echte interne energiesystemen, wat we waardeeren en hoe we handelen, hoe onze intentie overeenkomt met onze realiteit, moeten deel uitmaken van de discussie over verandering. Niet anders dan hoe dojo4 zich inzet om een inkomen te verdienen met creatief coderen door onze waarden strikt af te stemmen op het werk dat we doen.
Op dezelfde manier is het makkelijk om te wijzen naar "radicaal islam" of een andere extern geëxternaliseerde boeman in het weekendse drama. Een belangrijkere discussie - of het nu gaat over klimaatverandering en energieverbruik of terrorisme - is wat er gebeurt in mijn energiesysteem - de manier waarop ik in de wereld leef - dat bijdraagt aan het probleem of de oplossing.
De wereld waarin ik leef is mijn reflectie.
Dus voordat je naar dojo4 loopt en vraagt: kun je een app voor mij maken?, voordat je een barkeeper in een drukke nachtclub vraagt welke bieren ze serveren, voordat je de schuld geeft, om je heen kijkt, denkt, zelf evalueert. Ziet het ernaar uit alsof we Dos Equis serveren?
Iedereen bij dojo4 stuurt onze liefde, medeleven en vriendelijkheid naar alle slachtoffers van deze weekendse tragedie, iedereen die in pijn leeft, en iedereen die zich zo slachtoffer voelt van zijn bestaan dat geweld tegen anderen deel uitmaakt van de oplossing.